Historie van de Kadoelenwerf
Het buitendijkse terrein waar de Kadoelenwerf op gevestigd is, ligt aan de oude Waterlandse Zeedijk en is is al op kaarten uit de 17de eeuw te zien. Vanaf de oorlog is het terrein verder aangevuld door aannemers en later de firma Moes. Er ontstond zo een opslagterrein gelegen naast het terrein van het Hoogheemraadschap aan de Landsmeerderdijk138. Beide terreinen werden op een gegeven moment gehuurd door de firma Moes, die zich bezig hield met de verwerking van kabelafval en oude metalen. Later werden beide terreinen door de firma Moes onderverhuurd aan respectievelijk de heer Postma en de heer de Koning, die op nummer 138 een autotectylbedrijf beheerd.
Tot 1985 was de Kadoelenwerf eigendom van de heer Postma en in gebruik als scheepssloperij en handel in gebruikte scheepsonderdelen. De te slopen schepen werden aan de westzijde van het terrein stukje bij beetje door een oude kraan de wal opgetrokken en dan met snijbranders in stukken gebrand. Het ijzer werd verkocht en de nog bruikbare onderdelen werden op het terrein en in diverse loodsen opgeslagen om eveneens verkocht te worden, voornamelijk aan eigenaren van historische schepen, de zogenaamde bruine vloot.
Van scheepssloperij naar jachthaven en werf
In 1984 toonde de familie Smit, bij monde van onze vader Ruud Smit, interesse om de scheepssloperij van dhr. Postma over te nemen, die vanwege zijn leeftijd wilde stoppen. Na overleg met de gemeente en het Hoogheemraadschap – die van de onderhuurconstructie af wilden – werden nieuwe huurafspraken gemaakt. Zo werden de terreinen aan de Landsmeerderdijk 120 en 138 verhuurd aan respectievelijk de Kadoelenwerf en het tectylbedrijf De Koning.
Het terrein verkeerde destijds in slechte staat: onregelmatig van vorm door verzakkingen en afkaveling, zonder water, elektra, telefonie of riolering. Ook lag het terrein vol met gebruikte onderdelen (zie foto's). In de jaren daarna legden wij deze voorzieningen zelf aan en verstevigden we de oever met beschoeiing om verdere verzakkingen tegen te gaan. Ons doel was een jachthaven met ligplaatsen in het water en winterstalling op de wal te realiseren.
Tussen 1985 en 2000 heeft de Kadoelenwerf veel ontwikkelingen doorgemaakt. Oude loodsen werden vervangen, machines werden aangeschaft, de gebruikte onderdelen werden verkocht of geruimd, aanlegsteigers werden gebouwd en daarmee het aantal ligplaatsen uitgebreid. Ook werd steeds meer wateroppervlak gehuurd. De jachthaven groeide gestaag en voorzag in een duidelijke behoefte: jaarlijks maakten al snel vele gezinnen gebruik van de faciliteiten.
Een nieuwe generatie: modernisering en verdere uitbreidingen
Marien Smit is al sinds 2000 stap voor stap meer betrokken geraakt bij het familiebedrijf. Vanaf 2005 werd zijn rol intensiever, en in 2007 nam hij het voortouw door het bedrijf te huren en de dagelijkse leiding op zich te nemen. Met passie en toewijding heeft hij sindsdien gewerkt aan het versterken en moderniseren van de werf.
Begin 2015 besloot Nick Smit, Marien's tweelingbroer, zich aan te sluiten bij het bedrijf. Met zijn komst ontstond een krachtige samenwerking, waarbij de broers hun gezamenlijke kennis en energie inzetten om de Kadoelenwerf verder te laten groeien. Sindsdien hebben ze flinke stappen gezet: de haven is uitgebreid naar 120 ligplaatsen, en er is geïnvesteerd in een zwaardere hijskraan, een heftruck en nieuwe gebouwen. Ook hebben ze hun focus verbreed naar specialistisch maatwerk, zoals de inbouw van nieuwe motoren, het ombouwen van boten naar elektrische vaartuigen en laswerkzaamheden, waarmee ze een sterke naam hebben opgebouwd in Amsterdam.
Met de uitgebreide haven speelt de Kadoelenwerf een belangrijke rol in de buurt. Steeds meer gezinnen uit de omgeving en daarbuiten maken gebruik van de faciliteiten. De werf is uitgegroeid tot een ontmoetingsplek waar watersportliefhebbers en buurtbewoners samenkomen en waar iedereen zich welkom voelt, of je nu een vaste ligplaats hebt of gewoon even langskomt.
De directe omgeving van de Kadoelenwerf maakt de afgelopen jaren een enorme transformatie mee: van bedrijventerrein naar een moderne woonwijk met eengezinswoningen en appartementen. Als laatste overgebleven bedrijf in de buurt hebben Marien en Nick de ambitie om de werf nog beter te integreren in de veranderende omgeving en daarmee van nog grotere waarde voor de buurt te zijn. Door te investeren in duurzame innovaties, zoals het ombouwen naar een E-harbour, bouwen van elektrische vaartuigen en het opwaarderen van de faciliteiten, bouwen ze aan een solide basis om het familiebedrijf straks met trots door te kunnen geven aan de volgende generatie.